W tym roku pochylać się będziemy nad literaturą rosyjską, co nie zawsze jest łatwym wyzwaniem, ale łatwa literatura to żadna literatura. Jesteśmy więc do tych zmagań przygotowani.

Saloniki odbywają się wedle dość prostego schematu - spotykamy się i gadamy o tym, cośmy przeczytali. Czasem się o coś spieramy, czasem nasze odczucia względem jakiejś lektury są zgodne, rzadko się natomiast zdarza, by jakaś książka niewiele nas obchodziła, bo takich "letnich" książek raczej nie czytamy. 

Zapraszamy gorąco do udziału w tych spotkaniach! 

 

pm

 

 

Epos o zwykłej rosyjskiej rodzinie, która – w nowych warunkach ekonomicznych, po upadku ZSRR – ulega społecznej degradacji. Po utracie pracy, a tym samym mieszkania w mieście, wpada w straszliwy, choć absolutnie realny świat rosyjskiej wsi w głębi kraju (niedaleko tajgi i Gór Sajańskich), bez dróg, bez lekarstw, bez wygód i środków do życia. Senczin jest okrutny i nie oszczędza nikogo. Opisuje spokojnie, niemal w tonie gawędy, jak jego bohaterowie tracą najpierw ludzką twarz, a potem życie w tej swego rodzaju szkole przetrwania.

 

Powieść jest świetnie skonstruowana, pozornie mało istotne zdarzenia układają się w dramatyczny ciąg wiodący do nieuniknionej tragedii.

(źródło: Wydawnictwo Literackie)