prof. dr hab. Ludwik Kostro
5 listopada 2010 o godz. 18:00
prof. dr hab. Ludwik Kostro
5 listopada 2010 o godz. 18:00
W związku z głoszonym po Soborze Watykańskim II powrotem do źródeł (do Biblii i Patrystyki) oraz w związku z dostosowywaniem się doktryny chrześcijańskiej do osiągnięć dzisiejszych nauk przyrodniczych, psychologicznych, historycznych itp. (dotyczących człowieka) obserwuje się w Kościele katolickim, od przeszło pół wieku, silną tendencję do powrotu do antropologii biblijnej. Antropologia ta jest monistyczna. Nie zna ona zupełnie dualizmu: nieśmiertelna duchowa dusza/śmiertelne ciało. Człowiek w Biblii traktowany jest jako śmiertelna jedność psychofizyczna. Nieśmiertelność gwarantuje mu wskrzeszenie przez Boga, a nie nierozkładalność duszy. Powrót do antropologii biblijnej umożliwia Kościołowi uznanie w pełni teorii ewolucji. Dotychczasowe uznanie ewolucji człowieka było połowiczne. Kościół uznawał ewolucję tylko strony fizycznej człowieka ze świata zwierzęcego. Natomiast strona psychiczna: nieśmiertelna duchowa dusza stwarzana była w chwili poczęcia przez samego Boga. Powrót do antropologii biblijnej umożliwia Kościołowi uznanie, że również psychizm ludzki rozwinął się drogą ewolucji z psychizmu zwierzęcego.
prof. dr hab. Ludwik Kostro – filozof, antropolog, fizyk (studiował fizykę na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie), wieloletni wykładowca Uniwersytetu Gdańskiego, obecnie - Ateneum – Szkoły Wyższej. Obszar jego zainteresowań naukowych to bioetyka, filozofia fizyki, filozofia przyrody i przyrodoznawstwo. Badania Profesora dały podstawy do pozyskiwania nowych metod energii jądrowej. Profesor Kostro wykazał mianowicie, że wielkość c4/G (zwana często siłą Plancka, bo związana jest ona z jednostkami długości, czasu, masy i temperatury wprowadzonymi przez niemieckiego fizyka) występuje nie tylko w wielkościach Plancka, ale także w wielkościach związanych z oddziaływaniami elektromagnetycznymi, grawitacyjnymi oraz z oddziaływaniami jądrowymi, silnymi i słabymi. To z kolei dało podstawy fizykom włoskim (Fabio Cardone i Roberto Mignani) do odkrycia reakcji piezo-nuklearnych oraz zaprojektowania i zbudowania nowej generacji reaktorów nuklearnych.