W ubiegły, wykładowy, piątek wprowadził nas w zagadnienia badań historycznych nad przekazem biblijnym Starego Testamentu.
Okazuje się, że wiele wątków biblijnych nie odnosi się do faktów historycznych. "Historyk wie, że narracja biblijna jest niespójna".
A badania historyczne nabrały wigoru min. pod wpływem ponownego odczytania tzw papirusu Amhersta 63. Dokumentu żydowskiej diaspory z egipskiej Elephantyny z III wieku przed naszą erą.
Jahwe to na początku bóstwo opiekuńcze dynastii rządzącej w Palestynie. Również urzędniczej elity noszacej imiona jahwistyczne... Np.. NetanYAHu
Jahwizm promował państwową ideologię. Był spoiwem ideologicznym też promującym wspólny kułt boga dynastycznego.
W historii "narodu wybranego" miał miejsce i politeizm jahwistyczny.
Zwrotem rewolucyjnym był czas wygnania babilońskiego kiedy to "wymyślono" boga transcendentnego. Jahwe chroniącego nie tylko króla ale i swój naród .
Jak do tej pory obietnica przez Jahwe dana Abrahamowi, gdy udawał się do Ziemii Obiecanej, /"i uczynię z ciebie naród wielki" /nie odnosi się do płodności... etnicznej ale do tożsamości religijnej. To też była rewolucyjna nowość.
No i samo wyjaśnienie historycznego tła wędrówki narodu żydowskiego, z obfitej Mezopotamii do jałowej Palestyny, kiedy to edykt perski Cyrusa znosi niewolnictwo jahwitów!!
Wędrówka do ziemii obiecanej wdzięcznych jahwitów to budowanie logistyki wojennej dla armii perskiej. No proste.. 539 pne władcy perscy zdobywają Babilon. A w 525 pne podbijają Egipt..
Czasy Jezusa z Nazaretu, który był faryzeuszem mówiącym o zmartwychwstaniu, to judaizm rozwinięty.
Fascynujące to wszystko, prawda?
Nasz wykładowca wspomniał o rewolucyjnej w swoim przekazie publikacji Yonatana Adlera "The origins of Judaism".
Póki co, póki wola jest
, zajrzę do kupionej dawno, i "spatynowanej" książki z mojej serii "do przeczytania" czyli "Historię Boga /Cztery tysiące lat dziejów Boga w judaizmie, chrześcijaństwie i islamie" Karen Armstrong.