Już jutro zaczynamy omawiać pierwszą powieść , z naszej akademiowej listy, ze współczesnej literatury japońskiej!!
A o jej znaczeniu , jako ważnej części literatury światowej, w ubiegły poniedziałek, na zoomowej platformie, opowiadała nam profesor Beata Kubiak Ho - Chi z Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego.
Rozważaliśmy czy literatura japońska jest uniwersalna czy też unikalna.
Jak się okazuje zależy to od kilku czynników, które można wziąć pod uwagę.
Pani profesor skupiła się na dwóch noblistach japońskich.
Ten z 1968 roku to Kawabata Yasunari.
Został doceniony przez Komitet Noblowski za esencję japońskości. To taka literatura kontemplacyjna szczególnie ukochana w Japonii.
Oe Kenzaburo, Nobel 1994, w swojej mowie noblowskiej podkreślał za to uniwersalność japońskiej literatury. Zaprzeczał wizji Kawabaty. Literatura to dla niego odbudowanie porozumienia między ludźmi.
Znalazłam jeszcze innego literackiego noblistę związanego z Japonią. To Ishiguro Kazuo doceniony nagrodą w roku 2017. Jest Brytyjczykiem japońskiego pochodzenia. I pisze tak jak na Zachodzie. "Bez głębi" japońskiej.
Tak jak uwielbiany na Zachodzie Murakami Haruki.
Ale najbardziej tłumaczonym na Zachodzie pisarzem japońskim jest Tanizaki Jun ichiro. Ten od "Dziennika szalonego starca". To geniusz literacki bardzo bliski wszystkim czytelnikom dzięki sposobowi którym opisuje starość i niekończący się apetyt na życie.
A w ogóle to kandydatami do nagrody Nobla w dziedzinie literatury było kilku japońskich pisarzy.
To np Yukio Mishima /"Wyznanie maski" /czy Endo Shushaku /"Samuraj", "Milczenie" /.
Dowiedzieliśmy się, że Japończycy to bardzo czytający naród. I życzący sobie żeby ich młode pokolenie więcej czytało.
/Ciekawostką jest to, że długowieczni Japończycy nadal czytają papierową prasę!! I to w sporych ilościach/.
Uwielbiają też świat w obrazie. Stąd mnogość adaptacji teatralnych czy filmowych ich ukochanych powieści.
Manga, anime, to co podbija świat zachodni, to zaś domena młodzieży japońskiej. Kultura obrazu.
Literatura ponowoczesna, czyli ta z czasów po 1980 roku, z kryzysu "bańki" ekonomicznej, to zacieranie różnic pomiędzy literaturą popularną a wysoką.
Wzrasta znaczenie kobiet pisarek i wzrasta waga ich twórczości.
Będziemy omawiać "Niedźwiedziego boga" Kawakami Hiromi i "Podziemie pamięci" Ogawa Yoko.
No to naprzód i do czytania
)
