Poeci o wojnie

[Milionis]

Antoni Słonimski "Ten jest z ojczyzny mojej"

Ten, co o własnym kraju zapomina.

Na wieść, jak krwią opływa naród czeski,

Bratem się czuje Jugosłowianina,

Norwegiem, kiedy cierpi lud norweski,

Z matką żydowską nad pobite syny

Schyla się, ręce załamując żalem,

Gdy Moskal pada - czuje się Moskalem,

Z Ukraińcami płacze Ukrainy,

Ten, który wszystkim serce swe otwiera,

Francuzem jest, gdy Francja cierpi, Grekiem -

Gdy naród grecki z głodu obumiera,

ten jest z ojczyzny mojej. Jest człowiekiem.

Josif Brodski "Piosenka o Bośni" (przeł. Stanisław Barańczak)

W chwili, kiedy przy kolacji

bronisz niedorzecznych racji

żal za głupstwem topiąc w wódzie -

giną ludzie.

W przecudownych starych miastach

strach w codzienny pejzaż wrasta

śniąc o ocalenia cudzie -

giną ludzie.

W wioskach, których wcale nie ma,

bo śmierć przez nie przeszła niema -

wierząc swej nadziei złudzie

giną ludzie.

Giną ludzie gdy głosujesz

za spokojem - i próbujesz

bunt sumienia zbić doktryną -

obcy giną.

W chwili, gdy rozrywki żądasz,

w telewizji mecz oglądasz,

lud się pławisz w słodkiej nudzie -

giną ludzie.

Oto nowa jest idea:

jeszcze ludzkość nie zginęła,

chociaż w Kainowym trudzie

giną ludzie.

Wielbiąc każde przykazanie,

zapis świętych praw w Koranie,

Ewangelii i Talmudzie

giną ludzie.

Wśród wyznawców każdej wiary

są mordercy i ofiary -

twe milczenie wskaże teraz

kogo wspierasz.