. Paweł Kowalski zagrał tym razem znacznie dłużej niż poprzednimi razami, bo recital skończył się o ... 21.15. A potem jeszcze był tort, więc opuściliśmy Operę przed 22.00.
Najbardziej roztkliwiłem się przy Preludium Cesara Francka no i oczywiście przy Chopinie, którego było dość sporo (m.in Scherzo b-moll op. 31). No i świetny Jan Garbarek na bis (Molde Canticle). W sieci nie ma niestety wersji fortepianowej, tylko na organy, a na fortepianie brzmiało to nieco soczyściej i dynamiczniej.
A potem oczywiście zajęcia fakultatywne w "Pinokiu" w Sopocie i doskonałe mini-wykłady o Chopinie, polifonii Bacha i śmierci opery. Pan Paweł oczywiście zarzekał się, że żadnej belferki nie będzie uprawiał, ale co i rusz się zapominał (ku naszej radości rzecz jasna, bo opowiadał fantastycznie; polifonię Bacha wytłumaczył nam na przykładzie, lecącej akurat w radiu, piosenki A Whiter Shade of Pale zespołu Procol Harum
). Na wykład się jednak namówić nie da. Wiem, bo już kiedyś próbowałem. Mam nadzieję, że recital Wam się spodobał. Tort był smaczny, ale chyba nie wszyscy jedli, bo trochę go zostało.
Cóż.... Z niektórymi osobami spotkam się we wrześniu (Podlasie), z pozostałymi dopiero w październiku. Program na nowy semestr z grubsza jest już gotowy, brakuje mi jeszcze jednego wykładowcy, ale w czerwcu go z pewnością znajdę. Jak zaczniemy kolejną dekadę, dowiecie się we wrześniu. Będzie kilku wykładowców, których znacie, ale będą też nowi, mam nadzieję, że ciekawi.
Życzę wszystkim przyjemnych, spokojnych i bezpiecznych wakacji.