Spacer po Biskupiej Górce

[pablo]

Ta część Gdańska jest rówie urokliwa, co zaniedbana, ale zdaje się, że jest szansa, aby się to w najbliższym czasie nieco zmieniło (powstał program Partnerstwo dla Biskupiej Górki, którego celem jest rewitalizacja dzielnicy).
Teren ten od XIII wieku aż po II rozbiór Polski należał do biskupów kujawskich i stąd nazwa. Zamieszkiwali tam m.in mennonici (przyjechali do Gdańska z Niderlandów pod koniec XVII wieku), którzy nie mieli prawa osiedlać się w mieście (dzielnica leżała poza murami). Kaplica mennonicka z 1818 r. jest obecnie zborem zielonoświątkowców i tam właśnie zaczęliśmy naszą wycieczkę (a mennonitom zawdzięczamy nie tylko osuszenie Żuław, ale również słynną wódkę Gold Wasser).

A potem ruszyliśmy na górę, pod dawne pruskie koszary (wybudowane w latach 1828-1833), w których obecnie mieści się Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna. Budynek popadał w ruinę, zanim przejęła go szkoła, teraz wygląda naprawdę przyzwoicie (z zewnątrz), a wewnątrz jeszcze lepiej, bo weszliśmy do środka i sprawdziliśmy. Prace renowacyjne odbyły się pod nadzorem konserwatora zabytków, tak że budynek przypomina w dalszym ciągu koszary, mimo że mieszczą się tam sale wykładowe.
W koszarach (których wystrój architektoniczny został zatwierdzony przez nadwornego architekta króla Prus, Karla Friedricha Schinkla, to nazwisko jest bardzo dobrze znane uczestnikom wycieczki do Berlina), więziono m.in powstańców listopadowych, a także obrońców Westerplatte i Poczty Polskiej. W czasie ostatniej wojny był tu obóz jeniecki.

Z bliska nie udało nam się niestety zobaczyć dawnego Schroniska Młodzieżowego im. Pawła Beneke, w którym obecnie mieści laboratorium kryminalistyczne Komendy Wojewódzkiej Policji (Paweł Beneke to gdański żeglarz, który w 1473 r. zdobył dla Gdańska "Sąd Ostateczny").
Może w przyszłości policja udostępni przynajmniej część terenu? Byłaby to naprawdę fajna atrakcja turystyczna.

Wielkie podziękowania dla p. Szymona Drążka (także słuchacza A30+), który nas po Biskupiej Górce oprowadził.
Na wiosnę z miłą chęcią tę wycieczkę powtórzymy.
W sobotę mrozu co prawda nie było, ale po dwóch godzinach dało się odczuć, że to już połowa listopada.
Wiosną spacerować będzie przyjemniej.