Opis

Czy wiedza o życiu kompozytora potrzebna jest do zachwycania się (lub odrzucania) jego muzyki? Dlaczego o Mozarcie, Beethovenie i Szostakowiczu powstały i nadal powstają liczne książki, a nawet filmy, tymczasem życie ani nie gorszych, ani nie mniej chętnie słuchanych kompozytorów – jak Haydn, Brahms, Strawiński – budzi nieporównanie mniejsze zainteresowanie? Do jakiego stopnia polityczne i obyczajowe poglądy autorów biografii wpływają na obraz kompozytorów? Dlaczego na przykład takim kłopotem dla wielu byli i nadal są Richard Strauss, Szostakowicz i Czajkowski? Czy Tadeusz Boy-Żeleński również dzisiaj mógłby kpić z prób brązowienia polskich kompozytorów? (Mógłby, mógłby!) Moje osobiste – czasem zabawne, czasem bulwersujące – doświadczenia z rekonstrukcjami biografii kilku kompozytorów. A wszystko to w roku 250-lecia urodzin Beethovena – kompozytora, którego biografowie/hagiografowie zmienili sposób postrzegania muzyki i muzyków, sprawiając, że artysta wszedł w rolę niegdysiejszego świętego i bohatera.

dr Danuta Gwizdalanka

 

Program Zoom można pobrać ze strony: https://zoom.us

W dniu wykładu (około południa) osobom, które się zapisały na spotkanie, prześlemy link.

Prowadzący

dr Danuta Gwizdalanka – muzykolożka, autorka książek o muzyce, członkini Związku Kompozytorów Polskich. Pracowała w Teatrze Wielkim w Poznaniu oraz w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, w University of Michigan prowadziła seminarium poświęcone muzyce polskiej po 1945 r. Wprowadziła też do polskiego piśmiennictwa muzycznego nieobecny w nim wcześniej wątek genderowy, publikując książkę Muzyka i płeć (2001). Autorka podręczników, prac poświęconych społecznym kontekstom kultury muzycznej i muzyce kameralnej, a także biografii Witolda Lutosławskiego, Mieczysława Wajnberga i Karola Szymanowskiego.