Opis

Milan Kundera, (ur. 1929 r.), pisarz, eseista. Studiował muzykologię i literaturę na Uniwersytecie Karola w Pradze, ale z powodów politycznych musiał przerwać studia. Ostatecznie w 1952 r. ukończył studia na Wydziale Filmowym i Telewizyjnym Akademii Sztuk Scenicznych, gdzie następnie pracował jako wykładowca.

Dwukrotnie wyrzucany z partii komunistycznej, czynny uczestnik Praskiej Wiosny. W 1968 r. dzieła Kundery trafiły w Czechosłowacji na czarną listę. W 1975 r. pisarz wyemigrował wraz z żoną do Francji.

W 1984 r. opublikował swoją najbardziej znaną powieść – Nieznośną lekkość bytu. Cztery lata później powieść została zekranizowana przez Philipa Kaufmana. Mimo że film okazał się sukcesem (zagrała w nim m.in. Juliette Binoche), Kundera nie był z ekranizacji zadowolony.

Obecnie pisarz odcina się od czeskiej kultury i nie wyraża zgody na tłumaczenie swoich książek napisanych po francusku na język czeski.

Opublikował m.in. Żart, Księgę śmiechu i zapomnienia, Śmieszne miłości, Życie jest gdzie indziej, Walc pożegnalny, Nieśmiertelność.

W czerwcu tego roku ukazała się w Czechach biografia Milana Kundery pt. Cesky zivot a doba. Jej autor Jan Novak wyznał, że zaintrygowany liczbą scen seksu w powieściach Kundery postanowił ustalić, na ile są to wątki biograficzne. Jako że sam Kundera na ten temat nie chciał rozmawiać, Novak wykorzystał… podsłuchy Służby Bezpieczeństwa („Robiłem to z niechęcią” – zaznaczył).

Problem w tym, że aktorzy tych erotycznych scen – Milan i Vera Kunderowie – żyją.

Zainteresowanych tematem odsyłamy do artykułu Mariusza Szczygła pt. Kłamca, kobieciarz, donosiciel. Jak Czesi zrzucają z pomnika 91-letniego Milana Kunderę („Książki. Magazyn do czytania. Gazeta Wyborcza”, 25 sierpnia 2020 r.).

Jeśli sekunda naszego życia miałaby się powtarzać w nieskończoność, bylibyśmy przykuci do wieczności jak Chrystus do krzyża. Takie wyobrażenie jest straszne. W świecie wiecznego powrotu na każdym geście kładzie się ciężar nieznośnej odpowiedzialności. Dlatego też Nietzsche nazwał ideę wiecznego powrotu najcięższym brzemieniem (das schwerste Gewichf). Jeśli wieczny powrót jest najcięższym brzemieniem – nasze życie na jego tle błyszczy wspaniałą lekkością. Ale czy ciężar jest naprawdę straszny, a lekkość wspaniała?

Milan Kundera, Nieznośna lekkość bytu

 

Program Zoom można pobrać ze strony: https://zoom.us