Opis

Teoria względności Einsteina stanowi obecnie podstawowy paradygmat fizyki, czyli sposób patrzenia fizyków na otaczającą nas rzeczywistość. Teoria ta prowadzi do tak zaskakujących wniosków, że w tekstach popularnonaukowych często określana jest jako sprzeczna z potocznym doświadczeniem. Mowa o takich zjawiskach, jak skrócenie Lorentza, paradoks bliźniąt, brak absolutnej synchronizacji zegarów. Aby stawić czoła tym pozornym paradoksom, omówię trzy sposoby patrzenia na czas i przestrzeń: 1) Arystotelesa, 2) Kopernika-Galileusza-Newtona oraz 3) Einsteina, a następnie pokażę, że obie rewolucje naukowe (ta od 1 do 2 i ta od 2 do 3) wiązały się z – początkowo bardzo bolesnym – odrzuceniem błędnych przesądów, co w rezultacie zaowocowało powstaniem coraz bardziej realistycznych modeli rzeczywistości. 

prof. Jerzy Kijowski 

Prowadzący

prof. dr hab. Jerzy Kijowski – fizyk, popularyzator nauki, specjalizuje się w fizyce matematycznej i klasycznej, a także w kwantowej teorii pola i teorii grawitacji. Zawodowo związany jest z Centrum Fizyki Teoretycznej PAN, ale pracował również na Uniwersytecie Warszawskim, Uniwersytecie Kardynała Wyszyńskiego, był także profesorem wizytującym na uniwersytetach w Kolonii, Lipsku, Turynie, Mediolanie, Rzymie, Marsylii, Tours, a także na politechnikach w Akwizgranie i Claushal. Zdobywca wielu prestiżowych nagród naukowych, stypendysta Fundacji Humboldta. Członek redakcji „Reports on Mathematical Physics”, „Acta Physica Polonica”, współzałożyciel i członek rady redakcyjnej „Journal of Geometry and Physics”. Zapalony żeglarz i muzyk (gra na pianinie, gitarze i klarnecie).