Opis

W tym semestrze rozmawiać będziemy o literaturze francuskiej. Flaubert, Balzac, Zola, Stendhal, Celine czy Camus to oczywiście wielkie nazwiska (tę listę można by wymieniać w zasadzie w nieskończoność), ale nas zajmować będą rzeczy nowsze, uwagę skupimy na książkach, które ukazały się najpóźniej w latach 70.

O pomoc w skontruowaniu listy lektur poprosiłem prof. Tomasza Swobodę, tłumacza, literaturoznawcę, pracownika Instytutu Filologii Romańskiej Uniwersytetu Gdańskiego. Lektury nie są więc przypadkowe. Nadmieńmy, że nie wszystkie profesorskie rekomendacje znalazły się na naszej liście. Literaturą francuską zajmować się będziemy tylko przez jeden semestr, więc ta lista nie mogła być zbyt obszerna.

Oto lista lektur nadobowiązkowych:

Jonathan Littel, Łaskawe

Virginie Despentes, Vernon Subutex

Georges Perec, Życie instrukcja obsługi

Patrick Chamoiseau, Texaco

Laurent Gaudé, Słońce Scortów

Jean Echenoz - właściwie każda powieść

 

A na poczatek naszej listy obowiązkowej trafił Koniec z Eddym Eduoarda Louisa. 

Zachęcamy serdecznie do udziału w spotkaniach.

Paweł Mazur

 

Édouard Louis urodził się w 1992 roku w ubogiej rodzinie pracownika fabryki w prowincjonalnym Hallencourt. Jako dorastający gej doświadczył wszystkich potworności, jakich mógł doświadczyć w małym miasteczku. Był poniżany, wyśmiewany i szykanowany, gdyż jego zachowanie odbiegało od tradycyjnego wzorca męskości akceptowanego w tej prowincjonalnej społeczności. Poruszał się w kobiecy sposób i nie podzielał zainteresowań lokalnych chłopców i mężczyzn (jako jedyna osoba w rodzinie czytał książki).  

By zdystansować się od rodziny i wrogiego mu środowiska wyjechał do Paryża, zmienił nazwisko i podjął studia socjologiczne w prestiżowej École normale supérieure.

W wieku 22 lat zadebiutował powieścią Koniec z Eddym, w której opisał skrajną biedę i trudne dorastanie w Hallencourt. Powieść szybko zdobyła olbrzymią popularność, a także przychylność krytyki. Sprzedała się w 300 000 egzemplarzy, została nominowana do Nagrody Goncourtów i przetłumaczona na 25 języków. Na kanwie powieści powstała adaptacja filmowa i teatralna.

W 2016 r. Louis opublikował Historię przemocy, a w 2018 Qui a tué mon père (Kto zabił mojego ojca; książka nie została jeszcze wydana w języku polskim).

„Kiedy przyjechałem do Paryża i zacząłem czytać książki, oglądać filmy, zauważyłem, że nie znajduję w nich takich postaci jak mój ojciec albo matka. Rozgniewało mnie to. „Dlaczego nas nie pokazaliście? – chciałem zapytać. – Halo, przecież tutaj jesteśmy, w zasięgu waszego wzroku!”. „Koniec z Eddym” to była moja zemsta, przede wszystkim na literaturze.

 

[…] są dwa rodzaje książek: te, które każą czytelnikowi się zamknąć, i te, które każą mu się otworzyć. Ja chcę pisać takie, które każą się zamknąć klasie panującej i otwierają tych, którzy dotychczas nie mieli głosu”.

 Wojciech Engelking, Zamknijcie się!, „Tygodnik powszechny” (20.01.2020 r.)