Opis

Pavel Kohout (ur. 1928 r.), prozaik, poeta, dramaturg. Studiował komparatystykę literacką, estetykę i dramat na Uniwersytecie Karola w Pradze.

W 1967 r. po wystąpieniu na IV zjeździe Stowarzyszenia Pisarzy Czechosłowackich (na którym odczytał m.in. list protestacyjny Aleksandra Sołżenicyna napisany na Zjazd Pisarzy ZSRR) został poddany postępowaniu dyscyplinarnemu. Rok później był jednym z przywódców Praskiej Wiosny, a w 1977 r. – jednym ze współtwórców Karty 77. W 1979 r. otrzymał paszport i wyjechał z żoną do Austrii, ale już bez prawa powrotu do kraju. Ojczyznę ponownie odwiedził dopiero w 1989 r. Obecnie mieszka w Pradze i w Wiedniu.

Jest autorem sztuk teatralnych i powieści. W Polsce ukazała się jego powieść Kacica (1995 r.), a także wybór dramatów. Fragmenty jego twórczości publikowała również „Literatura na Świecie”.

Ponieważ kara śmierci stała się fundamentem ludzkości, a podczas egzekucji człowiek najpełniej jest człowiekiem, tajna szkoła dla katów stawia na postęp. Tworzy katów bez prymitywnych odruchów, za to o szerokich horyzontach. Przyjmuje też pierwszą dziewczynkę. Naprzeciw równouprawnieniu pierwsza wyszła Ameryka, wprowadzając egzekucje za pomocą elektryczności i gazu, do których kobiety przyzwyczajone są w każdej nowoczesnej kuchni.

„Powiesić człowieka może każdy – pisze autor – ale sztuką jest powiesić go tak, aby w tym akcie zawrzeć całą historię cywilizacyjną ludzkości”.

To najlepsza powieść Pavla Kohouta, a zarazem złośliwy esej.

Mariusz Szczygieł

 

Program Zoom można pobrać ze strony: https://zoom.us