Opis

Bohumil Hrabal (ur. 1914 r.), jeden z największych pisarzy XX w. Jego książki zostały przetłumaczone na 25 języków, a według jego opowiadań powstało kilka filmów (najsłynniejszy to Pociągi pod specjalnym nadzorem w reż. Jiříego Menzla).

Po ukończeniu gimnazjum (dwa razy powtarzał klasę) przyszły pisarz rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Karola w Pradze, uczył się także filozofii i literatury. W czasie wojny pracował jako dyżurny ruchu na kolei, po wojnie – mimo ukończonych studiów i tytułu doktora praw – w hucie.

W latach 60. był najpopularniejszym pisarzem w Czechosłowacji. Po inwazji wojsk Układu Warszawskiego otrzymał zakaz publikacji. W 1975 r. ukazało się jego oświadczenie (częściowo spreparowane przez redakcję pisma), w którym krytykował swoją wcześniejszą postawę wobec władz. Od tego czasu część jego utworów ukazywała się oficjalnie, ale część (m.in. Zbyt głośna samotność) w wydaniach podziemnych.

Hrabal nie podpisał Karty 77 i pozostawał z dala od życia politycznego i literackiego. Z czasem zaczął cierpieć na depresję. Zginął w 1997 r., wypadając z okna swego pokoju na piątym piętrze oddziału ortopedycznego szpitala na Bulovce. Miał karmić gołębie i nieopatrznie się wychylić, ale prawdopodobnie odebrał sobie życie celowo.

Napisał m.in. Lekcje tańca dla starszych i zaawansowanych, Bar Świat, Pociągi pod specjalnym nadzorem, Zbyt głośną samotność, Taką piękną żałobę, Obsługiwałem angielskiego króla, Auteczko.

I podczas gdy w ściekach i kanałach miasta stołecznego Pragi dwa szczurze klany wypierają się w nonsensownej na pozór wojnie, w piwnicach pracują strąceni aniołowie, ludzie z uniwersyteckim wykształceniem, co przegrali swą bitwę, której nigdy nie toczyli, a mimo to nadal trudzą się nad precyzyjniejszym obrazem świata. Tak więc wróciłem do swojego podziemia i gdy widziałem te moje myszki, jak hopsają i swawolą, i wybiegają mi na spotkanie, przypomniałem sobie, że na dnie windy znajduje się pokrywa, która zamyka kanał. [...] Lecz wiedziałem, że jeżeli zerwę pokrywę albo kratę i zejdę na dół, wszędzie wre teraz ten szczurzy bój ostatni, ta rzekomo ostatnia wojna szczurów, która skończy się wielką radością, trwającą tak długo, aż znajdzie się powód, żeby wszystko zaczęło się od nowa...

Bohumil Hrabal, Zbyt głośna samotność

Program Zoom można pobrać ze strony: https://zoom.us